Anlayış, Sayı 73, Haziran 2009, ss. 62-63

Ernesto Lac­la­u ve Chan­tal Mo­uf­fe, He­ge­mon­ya ve Sos­ya­list Stra­te­ji baş­lık­lı kla­sik­leş­miş ça­lış­ma­la­rın­da bel­li bir sos­yal ala­nın na­sıl iki düş­man kamp (an­ta­go­niz­ma) te­me­lin­de iş­le­di­ği­ni ve bu du­ru­mun et­ki­le­ri­nin ne­ler ol­du­ğu­nu ana­liz eder­ler. Bu­na gö­re, ge­liş­miş ka­pi­ta­list top­lum­lar­da an­ta­go­niz­ma nok­ta­la­rı­nın yay­gın­laş­ma­sı, po­li­tik ala­nı iki düş­man kam­pa böl­me­ye hiz­met et­mez, ak­si­ne de­mok­ra­tik mü­ca­de­le­nin çe­şit­len­me­si­ne yol açar. Üçün­cü dün­ya ül­ke­le­rin­de ise bu an­ta­go­niz­ma­lar, bel­li bir mer­ke­ze, net bir şe­kil­de ta­nım­lan­mış düş­ma­na yö­ne­lik ola­rak sür­dü­rü­lür ve mev­cut kamp­laş­ma­yı da­ha da de­rin­leş­ti­rir. Bi­rin­ci du­rum, de­mok­ra­si­ye za­rar ver­me­yen, ak­si­ne onun güç­len­me­si­ni sağ­la­yan “de­mok­ra­tik an­ta­go­niz­ma” iken; ikin­ci­si, “aşı­rı dış­la­ma” şek­lin­de iş­le­yen ve bu ne­den­le de­mok­ra­si­ye za­rar ve­ren “po­pü­ler an­ta­go­niz­ma”dır.
Lac­la­u ve Mo­uf­fe’ye gö­re, iki kamp ara­sın­da ce­re­yan eden bu an­ta­go­niz­ma her top­lum­da ve­ri­li bir şey­dir ve son­ra­dan ge­len tar­tış­ma alan­la­rı ken­di­le­ri­ni bu an­ta­go­niz­ma üze­ri­ne in­şa eder. Bu ya­zı­nın da te­mel ko­nu­su, Türk med­ya­sın­da­ki Er­ge­ne­kon tar­tış­ma­la­rı­nı mer­ke­ze ala­rak Lac­la­u ve Mo­uf­fe’nin bu kla­sik­leş­miş ar­gü­ma­nı üze­rin­den bir tar­tış­ma aç­mak­tır; el­bet­te “üçün­cü dün­ya” ay­rı­mı­nın prob­lem­li ya­nı­nı baş­ka bir tar­tış­ma­ya bı­ra­ka­rak.

Devamını okumak için aşağıdaki linkte tıklayınız

(Anlayış) Türk Medyası, Ergenekon ve Antagonizma [Ali Balcı]